Als kind had ik last van overgewicht en werd ik daarmee behoorlijk gepest op de lagere school. Pas op de middelbare school bereikte dit gepest de spreekwoordelijke druppel. Ik was mijn te grote lichaam meer dan zat.
Op mijn 12de voor de eerste keer op dieet
Mijn moeder was altijd wel bezig met een of ander dieet en ik kan me nog goed herinneren dat ze toen net was begonnen met het mayo dieet. En besloot ik met haar mee te doen.
Op mijn 12e levensjaar ging ik dus voor de eerste keer op dieet en plaatste mij (achteraf gezien) in de dieetgevangenis. Dit was namelijk de eerste van véle dieet- en lijnpogingen.
Met dat mayo dieet moest ik wel 4 eieren per dag eten. Hoewel zo ongeveer de eieren uit mijn neus en oren kwamen verloor ik met succes de nodige kilo’s. Helaas kwamen de kilo’s bijna net zo snel weer terug als ik ze had verloren. Maar een dunner lichaam was me wel erg goed bevallen en had ik de smaak te pakken. Daarom ging ik het ene dieet na het andere doen.
Alles of niets
Het was bij mij alles of niets. Of ik was op een streng dieet, of ik had eetbuien. Van mijn 12de tot mijn 19de gaf de weegschaal variërend aan van 55 tot 90 kilo en alles er tussenin.
Op mijn 19de ging ik samenwonen met Michel (waarmee ik nog steeds mee samenwoon) en kreeg ik veel minder last van eetbuien. Vooral die extreme...die waren goddank als 'sneeuw voor de zon' verdwenen. Maar van emotie eten én de behoefte om elk nieuw dieet en afslankmethode uit te proberen, daar bleef ik wel veel last van houden.
Hier bleef ik last van houden tot mijn 34ste levensjaar. Toen bereikte ik een emotioneel dieptepunt en besloot ik definitief het roer om te gooien. En begon ik vanaf dit punt het vergaren van mijn huidige kennis.
